Пётр Янов сын Кмита g. 1348 a. a. 1409

Ur pennad tennet eus Rodovid BR, ar c'helc'hgeriadur digor.

Den:627654

Lignez	Кмиты
Reizh	gourel
Anv a-bezh d'ar c'hanedigezh	Пётр Янов сын Кмита
Kerent ♂ Иван Кмита [Кмиты] g. 1330? a. a. 1376
Wiki-pajenn	wikipedia:pl:Piotr_Kmita_(zm._1409)

Darvoudoù

1348 ganedigezh:

bugel: ♂ Миколай Петров сын Кмита [Кмиты] a. a. 1447?

bugel: ♂ Пётр Лунак Кмита из Собенья Герба Шренява [Кмиты] a. a. 1430

eured: ♀ Ганна [?]

1409 marvidigezh:

Notennoù

Piotr Kmita herbu Szreniawa z Wiśnicza (ur. w 1348, zm. w 1409 roku) – polski szlachcic; wojewoda krakowski (1406 – 1409), sandomierski (1401 – 1406); kasztelan lubelski (1385 – 1401); starosta; sanocki (1391 – 1398), łęczycki i sieradzki.

Jego ojcem był Jan Kmita (1330 – 1376) – starosta generalny ruski, krakowski (ur. ok. 1330, zginął w 1376 w Krakowie)i Katarzyna Kmita.

Piotra Kmita, był właścicielem Hyżnego terenów Dynowa a po jego śmierci odziedziczył je jego syn Piotr Lunak Kmita, który ożenił się Zofią Rzeszowską (1430 – 1448), i w 1429 roku wydał w Dynowie dokument dotyczący lokalizacji wsi Kąkolówka.

Miał z nią m.in. syna Jana Kmitę (z Wiśnicza), który ożenił się z Barbarą Wątróbką i Mikołaja Kmitę, który poślubił Małgorzatę Michałowską Kurozwęcką a z żoną Hanną Piotra Lunaka Kmitę – podczaszego sandomierskiego (zm. 1430 r.), ożenionego z Katarzyną Rzeszowską.

Jego wnukiem był Dobiesław Kmita i Jan Kmita (Nosek) – synowie Mikołaja Kmity kasztelana przemyskiego i Małgorzaty Michałowskiej Kurozwęckiej.