Mikołaj Białucha z Michałowa Kurozwęcki g. 1370

Ur pennad tennet eus Rodovid BR, ar c'helc'hgeriadur digor.

Den:627671

Lignez	Kurozwęccy
Reizh	gourel
Anv a-bezh d'ar c'hanedigezh	Mikołaj Białucha z Michałowa Kurozwęcki
Kerent ♂ Krzesław Kurozwęcki [Kurozwęcki] a. a. 1392 ♀ Małgorzata ? (Kurozwęcka) [?]
Wiki-pajenn	wikipedia:pl:Mikołaj_z_Michałowa

Darvoudoù

1370 ganedigezh:

1400? bugel: ♀ Małgorzata Michałowska Kurozwęcka Herbu Poraj [Kurozwęccy] g. 1400? a. a. 1435

Notennoù

Mikołaj z Michałowa i Kurozwąk, Mikołaj Kurozwęcki, zwany "Białucha" (ok. 1370-1438) – wojewoda sandomierski, starosta i kasztelan krakowski.

Syn Krzesława Kurozwęckiego, bratanek Zawiszy Kurozwęckiego. Jako kasztelan krakowski dowodził oddziałami polskimi, które wraz z czeskimi sierotkami Jana Čapka z Sán podczas wojny polsko-krzyżackiej w 1433 r. dokonały najazdu na należące do państwa krzyżackiego Pomorze, docierając pod Gdańskiem do Bałtyku.

MIKOŁAJ Z MICHAŁOWA I KUROZWĘK zwany Białucha kasztelan wojnicki od 1399r., wojewoda sandomierski 1410r., kasztelan krakowski 1430r., starosta sieradzki 1410-1418, starosta krakowski 1418-1431 i 1432r. do śmierci w 1438r., hetman na wojnie z krzyżakami w 1433r., opiekun królestwa w ziemi krakowskiej w 1434r., syn Krzesława kasztelana sandomierskiego i Małgorzaty, wnuk Dobiesława przywódcy panów krakowskich, brat Henryka, Jana i Dobiesława. Wraz ze swym województwem i rodową chorągwią Porajów uczestniczył w wyprawie 1410r. na Grunwald, został powołany do ścisłej rady wojennej, po bitwie został mu nadany zamek w Brodnicy z bogatą zdobyczą. Był jednym z pełnomocników do układów z Zygmuntem Węgierskim w 1411r., zajmował wybitne stanowisko w radzie królewskiej. W 1433r. brał udział w wojnie z krzyżakami dowodząc w zastępstwie Jagiełły pospolitym ruszeniem Małopolski i Wielkopolski oraz zaciężnymi wojskami husyckimi. Podpisał konfederację korczyńską przy królu w 1438r., zmarł między 4 czerwca a 13 października 1438r. W 1393r. razem z braćmi Dobiesławem i Henrykiem sprzedał place w Krakowie rajcom krakowskim. W 1421r. oddał synom Andrzeja z Tenczyna dobra i zamek Tenczyński. Za pośrednictwem krewnych i przyjaciół ugodził się w 1423r. z córką Małgorzatą żoną Mikołaja Kmity z Wiśnicza i wypłacił jej 350 grzywien macierzyzny, a po śmierci swej przyznał do odbioru 600 grzywien na Szydłowie, 100 grzywien na Bronowicach i 500 grzywien na Bardzie, którą to wieś miał prawo wykupić syn jego, gdyby się go doczekał. Nabył w 1435r. Siedlce, Szczukomłoty i Kębłów, w 1438r. Owczary i Kocinę. Po ojcu odziedziczył gniazdo rodowe Kurozwęki i Michałów w ziemi sandomierskiej. Posiadał również Drogowle, Karniowice, Kolosy, Kuńczyce koło Michałowa, Łatnice, Skorczów i Skorocice. W 1409r. zapisał braciom Janowi z Góry i Dobiesławowi z Grzybowa Kurozwęki z zamkiem zachowując sobie dożywocie i zastrzegając skasowanie darowizny, gdyby doczekał się syna. Kupował także inne dobra, młyny, sołectwa, posiadał 2 kamienice w Krakowie. W 1437r. zapisał bratankowi Krzesławowi z Grzybowa 1/3 część majątku, a 2/3 córce Małgorzacie, żonie Mikołaja Kmity kasztelana przemyskiego. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli możnowładztwa małopolskiego I połowy XV w. Większość czasu przebywał w bezpośrednim otoczeniu króla. Cieszył się zaufaniem Jagiełły, Witolda i Zbigniewa Oleśnickiego. Pierwszą jego żoną była Katarzyna Mężykówna (córka Małgorzata), drugą żoną od 1423r. była Katarzyna Melsztyńska córka Spytka Melsztyńskiego, wdowa po Januszu ks. mazowieckim (bezdzietni).