Boguslaw X von Pommern g. 3 Mezheven 1454 a. a. 5 Here 1523 - Taolenn an diskennidi

http://www.thepeerage.com/p11315.htm#i113141:

Był trzecim dzieckiem, a zarazem trzecim synem (i drugim, który dożył wieku dojrzałego) księcia wołogoskiego Filipa I i Marii, elektorówny saskiej. Po śmierci ojca w 1560 rządził wraz z bratem Janem Fryderykiem księstwem wołogoskim pod regencją matki i stryja Barnima IX Pobożnego a także krewnych: księcia sasko-gotajskiego Jana Fryderyka oraz Wolfganga, księcia Anhaltu. W 1567 wraz z bratem objęli samodzielne rządy w księstwie wołogoskim. Po rezygnacji z władzy w 1569 stryja, Barnima IX Pobożnego w wyniku dokonanego z braćmi 23 lipca tegoż roku podziału Pomorza miał otrzymać księstwo wołogoskie, ale zrezygnował z władzy na rzecz młodszego brata, Ernesta Ludwika, zadowalając się okręgiem obejmującym Bardo i Nowopole (Neuencamp). W 1592 po śmierci Ernesta Ludwika przejął władzę w księstwie wołogoskim jako opiekun jego nieletniego syna Filipa Juliusza. W 1603 przekazał władzę bratankowi, a sam objął panowanie w księstwie szczecińskim po śmierci kolejnego z braci – Barnima X Młodszego. W 1605 najpierw otrzymał Lębork, a po śmierci ostatniego z braci – Kazimierza VII objął też władzę nad Darłowem i Bytowem.

Ożenił się 8 września 1572 w Nowopolu, po trwających od listopada 1571 rokowaniach, z księżniczką brunszwicką Klarą, z którą miał liczne potomstwo. Po śmierci pierwszej żony w 1598 ożenił się powtórnie 31 maja 1601 z księżniczką szlezwicko-holsztyńska Anną w Sonderburgu. Wyprowadzenie młodej pary do Bardo dokonało się 17 czerwca 1601. Zmarł po krótkiej (trwającej od 4 marca) chorobie 7 marca 1606 w Szczecinie, zastał pochowany w kościele zamkowym pod wezwaniem św. Ottona 9 kwietnia 1606. Księstwo szczecińskie odziedziczył po nim najstarszy syn Filip II.

Był czwartym dzieckiem, a zarazem drugim synem ówczesnego księcia na Bardzie (Barth) i Nowopolu (Neuencamp), Bogusława XIII i jego pierwszej żony Klary, księżniczki brunszwickiej. Imię otrzymał po ojcu matki – księciu brunszwickim Franciszku. Od najmłodszych lat przewidziany był na stanowisko biskupa kamieńskiego. Najpierw w 1592 został koadiutorem biskupstwa, a po rezygnacji na jego rzecz 20 czerwca 1602 poprzedniego biskupa, stryja Kazimierza VII został 15 września tegoż roku wybrany na jego następcę. W wyniku układów z braćmi po śmierci ojca, Bogusława XIII oprócz biskupstwa objął też w zarząd starostwo bytowskie. Śmierć najstarszego brata – Filipa II, księcia szczecińskiego w 1618 spowodowała objęcie tego urzędu przez Franciszka. Książę przekazał swojemu najmłodszemu bratu – Ulrykowi stolec biskupi oraz władztwo szczecineckie.

Elle fut la fille du duc Frédéric III de Schleswig-Holstein-Gottorp et de Marie-Élisabeth de Saxe.
1631, elle naquit au château de Gottorf du duché de Schleswig-Holstein-Gottorp.
1654, elle épousa Gustave-Adolphe de Mecklembourg-Güstrow

Il fut le fils illégitime du prince Frédéric, futur roi du Danemark-Norvège Frédéric 3 de Danemark qui fut à l'époque prince-archevêque de Brême, et de Margrethe, née Pape.
1638, il naquit à Brême, ville de la ligue hanséatique ou ville autonome du Saint Empire romain germanique.
1648, lorsque son père devint roi du Danemark, il prit le nom de famille Gyldenløve qui fut utilisé par les fils illégitimes des rois danois.
1655, il devint un noble danois.
1661, il fut nommé commandant de Vordingborg (Danemark) et il fut nommé commandant du château de Kalø à Århus.
1658-1660, il participa à la guerre dano-suédoise où il se distingua lors de la bataille de Nyborg.

Charlottenborg peint par Jacob Coning en 1694.

manoir Gyldenløve à Larvik en 1750.

1659-1660, il épousa et il divorça de Sophie Urne.
1660-1770, il épousa et il divorça de Cécile Grubbe.
1664-1699, il fut gouverneur représentant le roi de Norvège pendant la période danoise.
1671, il fonda la ville de Laurvig (aujourd'hui Larvik du comté de Vestfold) et il fut nommé comte de Laurvig.
1672-1683, il fit construire le palais de Charlottenborg à Copenhague (Danemark).
1674-1677, il fit construire le manoir Gyldenløve à Laurvig qui fut achevé pour son troisième mariage avec la comtesse Antoinette Augusta, la fille aînée du comte Anton Ier von Aldenburg.
1675-1679, il fut général en chef en Norvège pendant la guerre de Scanie (nommée après lui guerre de Gyldenløve).

Elle fut la fille du poète Gustave-Adolphe de Mecklembourg-Güstrow et de Madeleine Sibylle, née de Holstein-Gottorp.
1683, elle épousa le comte Louis-Christian de Stolberg-Gedern.

http://www.thepeerage.com/p10141.htm#i101402; http://www.bbkl.de/w/wilhelm_iii_v_o.shtml; http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=1977; Shared monarchy with Mary II

http://www.heraldica.org/topics/britain/prince_highness.htm;

http://www.gravsted.dk/person.php?navn=frederik4;

Charlottenborg peint par Jacob Coning en 1694.

manoir Gyldenløve à Larvik en 1750.

Il fut le fils d'Ulrik Frederik Gyldenløve et d'Antoinette Augusta, née von Oldenbourg.
1688, il naquit au palais de Charlottenborg à Copenhague sous le règne du roi de Danemark-Norvège Christian 5 (Danemark).
1704, à la mort de son père, il hérita de plusieurs grands domaines dont le manoir Gyldenløve à Larvik (également orthographié Laurvig ou Laurvigen) ; il reçut également l’hôtel particulier (connu à partir de 1842 sous le nom, voir en anglais, Moltke Mansion) à Copenhague.
1712, un an seulement après son mariage, il devint veuf.
1713, il fut nommé conseiller secret et il reçut l'Ordre de l'éléphant.
1713, il épousa Ulrike Eleonore, née Reventlow, sœur d'Anne Sophie Reventlow, la reine consort et épouse du roi de Danemark-Norvège Frédéric 4 (Danemark).
1714, il fut officier en chef des écuries sous le règne du roi de Danemark-Norvège Frédéric 4.
1723, il fut conseiller secret et directeur de la Compagnie danoise des Indes occidentales et de Guinée sous le roi du Danemark-Norvège Christian 6.
1754, il mourut à Copenhague du Danemark-Norvège sous le règne du roi de Danemark-Norvège Frédéric 5 (Danemark).

Il fut le fils du comte Louis-Christian de Stolberg-Gedern et de Christine, née de Mecklembourg-Güstrow.
1693, il naquit à Gedern du landgraviat d'Hesse-Cassel.

http://www.bbkl.de/c/christian_vi_v_d.shtml;